E - T a m i l : ஈ - தமிழ்

அம்ஷன் குமாரின் கட்டுரையும், அ.முத்துலிங்கத்தின் செவ்வியும் மிக அருமையாக இருந்தது. நினைவூட்டியதற்கு நன்றி :) !!

Yahoo! 360° - My Blog - PK Sivakumar - ஜூலை 2005 காலச்சுவடு - சிறு குறிப்புகள்

ஜூலை 2005 காலச்சுவடில் பொ. கருணாகரமூர்த்தி இரட்சகன் வருகிறான் என்று ஒரு கதை எழுதியிருக்கிறார். எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது. கருணாகரமூர்த்தியின் படைப்புகள் கிண்டலும், சுய அங்கதமும், யதார்த்தமும், படித்து முடித்தபின்னும் பல நாட்கள் மனதை அலைகழிக்கும் கனமும் இயல்பெனக் கொண்டவை. இந்தக் கதையும் அப்படித்தான். கதையின் அடிநாதமாக மனிதநேயமும் அறவியலை நோக்கிய பயணத்தை பொதுவாகிப் போன அறம் தவறிய வாழ்க்கை வழியே விவரிக்கிற போக்கும் இருக்கும். இவர் தன்னுடைய வலைப்பதிவில் இட்டிருந்த கதைகள் சிலவற்றை முன்னர் படித்திருக்கிறேன். அவையும் பிடித்திருந்தன. இலங்கைத் தமிழ் எழுத்தாளர்களின் படைப்புகளை நான் மிகக் குறைந்த அளவே வாசித்திருக்கிறேன். ஆனாலும், நான் விரும்பிப் படிக்கிற இலங்கைத் தமிழ் எழுத்தாளர்களில் அ.முத்துலிங்கம், கருணாகரமூர்த்தி ஆகியோர் எப்போதும் உண்டு. சொல்லப்போனால், அ.முத்துலிங்கத்தின் எழுத்துகூட அதற்குரிய இடத்தையும் கவனத்தையும் பெற்றிருக்கிறது. கருணாகரமூர்த்தியின் எழுத்துக்குரிய இடமும் கவனமும் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறதா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

சிற்றிதழ்களில் வெளிநாட்டுக் கலைஞர்களிடம் அ.முத்துலிங்கம் செய்துவருகிற நேர்காணல்கள் சிறப்பானவை. அதுவும் நேர்காணலை மின்னஞ்சல் மூலம் செய்வதில் இருக்கிற நடைமுறைச் சிக்கல்களை மீறி இந்த நேர்காணல்கள் சிறப்பாக அமைந்து வருகின்றன. ஒரு நேர்காணல் சிறப்பாக அமைய அதைச் செய்பவர் நிறையவே முன் தயாரிப்புகள் செய்ய வேண்டும். மெனக்கெட வேண்டும். இந்த நேர்காணல்களில் அ.முத்துலிங்கத்திடம் இருக்கிற பத்திரிகையாளரும், வாசகரும், அறிவுஜீவியும் வெளிப்படுகிறார்கள் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது. அந்த வகையில் கல்கத்தா சிவப்பு விளக்குப் பகுதியைச் சேர்ந்த குழந்தைகளுடன் வாழ்ந்து, அவர்களைப் பற்றிய விவரணப்படத்தை எடுத்து ஆஸ்கார் விருது பெற்ற ஜானா ப்ரிஸ்கி, ராஸ் கா·பென் நேர்காணல் இந்த இதழில் இடம் பெற்றிருக்கிறது.

நேர்காணலில் ஒரு கேள்வி: சாதிப் பிரச்னை என்று சொல்கிறார்கள். சோனா கச்சியில் அதைப் பார்த்தீர்களா?

ப்ரிஸ்கி: சாதிப் பிரச்னை ஒரு பிரச்னையே அல்ல. எங்கள் படத்தில் தோன்றும் எட்டுச் சிறார்களில் இரண்டு பேர் பிராமணச் சிறுமிகள். நான் பார்த்த அளவில் விபசாரத்தில் பிறந்த குழந்தைகள்தான் உண்மையில் தீண்டத்தகாதவர்கள்.

ப்ரிஸ்கியைக் கட்டுடைத்துப் பார்க்கிறேன் என்று யாரும் கிளம்பிக் குழப்பியடிக்காமல் இருக்க பிரார்த்திப்போமாக.

சினிமாவில் சிகரெட்டுக்குத் தடை பற்றி அ.ராமசாமி பல எதிர்க்கருத்துகளை முன்வைத்திருக்கிறார். அ. ராமசாமி ஆசிரியர் வேலை பார்க்கிறார் என்று அறிகிறேன். ஆசிரியர்கள்பாலும் மருத்துவர்கள்பாலும் எனக்கு எப்போதுமே ஒரு சாப்ட் கார்னர் உண்டு. சமூகத்துக்கு அவர்கள் செய்கிற பங்களிப்பின்பால் பிறந்தது அது. அந்தக் காரணத்தினாலேயே சில நேரங்களில் அ. ராமசாமி எதிர்க்கருத்துகள் என்ற பெயரில் உடன்பாடில்லாதவற்றை எழுதினாலும்கூட மெல்லிய முறுவலுடன் வாசித்துவிட்டுப் போய்விடுகிறேன். உதாரணமாக - வீரப்பன் விவகாரத்தில் பள்ளிக் குழந்தைகளை வைத்து வீரப்பன் பற்றி எடுத்த கேள்வி பதிலை அப்படியே சமூகத்துக்குப் பொருத்திப் பார்த்தார். இது பொருத்தமில்லாதது. சரியான சர்வேயும் இல்லை. ஆனால், சிகரெட்டுக்குத் தடை பற்றிய இந்தக் கட்டுரை எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது.

எஸ். ராமகிருஷ்ணனின் உலக சினிமா புத்தகம் பற்றி அம்ஷன் குமார் எழுதிய மதிப்புரை ஒன்றும் வந்துள்ளது. முழுமை பெறாத முயற்சி என்கிறார் அம்ஷன் குமார். நான் பொருட்படுத்திப் படிக்கிற சக வலைப்பதிவாளர் சந்தோஷ் குருவும் இந்தப் புத்தகம் பற்றி திருப்தியுறாமல் எழுதியிருந்தது நினைவுக்கு வருகிறது. புத்தகம் இப்போது கைக்கு வந்துள்ளது. படித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

உலகமயமாக்கலின் பின்னணியில் மொழிக் கொள்கையின் அரசியல் என்ற ஒரு கட்டுரையை செ.ச. செந்தில்நாதன் எழுதியிருக்கிறார். முதலில் செந்தில்நாதன் என்ற பெயரைப் பார்த்ததும், இடதுசாரி பத்திரிகைகளில் எழுதுகிற செந்தில்நாதன் என்று நினைத்தேன். அந்தச் செந்தில்நாதன் ஏதோ ஒரு முற்போக்கு எழுத்தாளர் அமைப்பின் பொறுப்பிலும் இருந்ததாக ஞாபகம். ஆனால், அவர் இல்லை இவர் என்று கட்டுரையின் முடிவில் இருந்த குறிப்பின் மூலம் அறிய முடிந்தது. மொழிக் காவலர்கள் முரண்படக் கூடிய பல ரியலிஸ்டிக் மற்றும் தேவையான யோசனைகளை இந்தக் கட்டுரை முன்வைக்கிறது.

கீழிருந்து எழும் உலக மயம், கல்வி உலகமயமாதல் குறித்த கட்டுரைகள் இருக்கின்றன. அவற்றை இன்னும் படிக்கவில்லை. நிதானமாகப் படிக்க உத்தேசித்திருக்கிறேன்.

பெருமாள் முருகன் தமிழில் முனைவர் பட்டம் பெற்றவர். தமிழ்ப் பேராசிரியராக பணியாற்றுபவர். அவரின் அடிப்படையான தமிழார்வமும், பணியும் அவர் எழுதுகிற தனிப்பாடல் பற்றிய குறிப்புகள், புத்தக மதிப்புரைகள் ஆகியவற்றில் பெரிதும் உதவுகின்றன. மரபும் நவீனமும் அறிந்த ஒரு பார்வையை இப்படிப் பழம் இலக்கியங்களின்பால் ஈடுபாடு உடையோர் கொணர முடியும். மரபை அறிந்து கொள்ளாமல் நவீனத்துவம் பேசிப் பிரயோசனமில்லை என்பதால், நம் மரபில் புலமை மிக்க ஜெயகாந்தன், நாஞ்சில் நாடன், ஜெயமோகன், பெருமாள் முருகன் போன்றவர்கள் சொல்கிற கருத்துகளை நான் ஆர்வத்துடன் படிப்பதுண்டு. இந்த இதழில் சோர கவி மரபு - லீலா வினோதம் என்ற தலைப்பில் பெருமாள் முருகன் எழுதியிருக்கிற கட்டுரை, எப்படி ஒரு புத்தகத்தைத் தழுவி இன்னொரு புத்தகம் வந்திருக்கிறது என்று எடுத்துச் சொல்கிறது. கு.பா.ரா. இதழ் தொகுப்புகளின் பதிப்பைப் பற்றி பதிப்பின் குறைகளைச் சுட்டிக் காட்டிப் பெருமாள் முருகன் எழுதியிருந்தது ஞாபகம் வருகிறது.

கீரிப்பட்டி - பாப்பாபட்டி பற்றி ரவிக்குமார் ஒரு கட்டுரை எழுதியிருக்கிறார். கீரிப்பட்டியிலும் பாப்பாபட்டியிலும் அல்லது இந்தியாவின் எந்தப் பகுதியிலும் தலித்துகள் மீது மட்டுமில்லை வேறெந்த சாதியினர் மீதும் இழைக்கப்படும் அடக்குமுறைகளையும் கொடுமைகளையும் கண்டு ஓர் இந்தியனாக நான் வெட்கப்படுகிறேன். எந்த அளவுக்கு முடியுமோ அந்த அளவுக்கு இவற்றுக்குச் சட்டரீதியான வழிகளில் நிவாரணம் காணப்பட வேண்டும். கட்சி பேதமின்றி அனைவரும் முன்னெடுத்துச் சென்று போராட வேண்டிய விஷயம் இது. இந்த இடத்தில் ராஜ் கௌதமன் ஒருமுறை இது சாதிப் பிரச்னை மட்டுமில்லை, மனங்களின் பிரச்னை என்ற ரீதியில் சொன்னது நினைவுக்கு வருகிறது. எனவே, அரசுசார் மற்றும் அரசுசாராத தொண்டு நிறுவனங்கள் ஜாதீயக் கொடுமைகள் குறித்த விழிப்புணர்வை மக்களிடையே ஏற்படுத்துகிற திட்டங்களைச் சிறப்பாக செயல்படுத்த வேண்டும். அனைவரையும் கல்வியறிவும் விழிப்புணர்வும் பெறவைப்பது மனங்களின் தடைகளை மீறி அனைவரும் வெளிவர உதவும்.

சிற்றிதழ்களில் வருகிற கவிதைகளைப் பற்றிப் பேசுகிற உத்தேசமில்லை. எனக்குப் புரியாத கவிதைகள் எனக்கானவை அல்ல என்றும் எனக்குப் புரிகிற சிரத்தை எடுத்து எழுதப்படாத கவிதையை புரிந்து கொள்கிற சிரத்தை எடுத்துப் பரீட்சைக்குப் படிப்பதுபோல படிக்க வேண்டுமா என்றும், ஒண்ணுமே புரியலை. அதனாலே நல்ல கவிதை போலிருக்கு என்றும் நேரத்துக்கும் மூடுக்கும் தகுந்தமாதிரி சிற்றிதழ் கவிதைகளை நான் தாண்டிப்போய் விடுகிறேன். நவீன கவிதையை எப்படிப் புரிந்து கொள்வது என்று யாரேனும் புத்தகம் எழுதினால் முதல் ஆளாகக் காசு கொடுத்து வாங்கத் தயார்.

பா.ஜ.க, ஆர்.எஸ்.எஸ். மற்றும் அத்வானியின் சமீபகால கூத்துகள் பற்றி அரவிந்தன் எழுதியிருக்கிறார். மென்மையாக விமர்சித்திருக்கிற மாதிரி எனக்குத் தோன்றுகிறது. செய்திகளைத் தொகுத்துத் தந்திருக்கிற மாதிரியும் தெரிகிறது. தன் கருத்தாக அரவிந்தன் என்ன சொல்ல வருகிறார் என்று தெளிவாகப் புரியவில்லை.

நான் விரும்பிப் படிக்கிற இன்னொரு கட்டுரையாளர் தியோடர் பாஸ்கரன். சினிமா, இயற்கை மற்றும் சூழலியலைப் பற்றி இவர் எழுதுகிற கட்டுரைகள் முக்கியமானவை. இந்த இதழில் அடூரின் உலகிற்கு ஒரு சாளரம் என்ற கட்டுரையை எழுதியிருக்கிறார். கலைப்படத்திற்கும் ஆவணப்படத்திற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்று ஒருமுறை அடூரிடம் கேட்டபோது, எனக்குத் தெரியாது. நான் கலைப்படம் எடுப்பதில்லை, சினிமா எடுக்கிறேன் என்று அடூர் சொன்ன பதிலைத் தியோடர் பாஸ்கரன் பகிர்ந்து கொள்கிறார். இந்தப் பதிலை சினிமாவுக்கு மட்டுமில்லை எழுத்துக்கும் பொருத்திப் பார்க்கலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

இவையில்லாமல் அஞ்சலிக் கட்டுரைகள், வாசகர் கடிதங்கள், படித்துறை, கான் சர்வதேச திரைப்படவிழா பற்றிய கட்டுரை என்று பலவும் உள்ளன. அவற்றைப் பற்றிச் சொல்வதற்கு எனக்கு ஒன்றும் இல்லை.

PK Sivakumar